Wereldwijde crises volgen elkaar vandaag in ijltempo op. In die polycrisis lonkt een mentale gezondheidscrisis. Zoveel jonge mensen kampen met depressieve gevoelens en angsten, dat wetenschappers het ‘de chronische aandoeningen van de jongeren’ noemen.
Terwijl de persoonlijke en economische tol van psychische aandoeningen hoog oploopt, lijkt een stevig preventiebeleid maar niet van de grond te komen. In dit hyperindividualistische tijdperk worden mentale problemen vooral geïndividualiseerd – het is jouw depressie – terwijl armoede, eenzaamheid, prestatiedruk of een gebrekkige huisvesting net maatschappelijke fenomenen zijn met een grote impact op ons mentaal welzijn.
Wat is de opportuniteitskost van die focus op het individu? Zijn er maatschappelijke hefbomen waarmee we individuele mentale problemen kunnen aanpakken? En kunnen interventies op school onze jongeren collectief veerkrachtiger maken? Een zorg minder duikt in de polycrisis van vandaag en onderzoekt de diepgaande impact ervan op de mentale gezondheid van onze jongeren. Zo brengt het de complexe interacties tussen maatschappelijke trends en mentaal welzijn in kaart.
Terwijl de persoonlijke en economische tol van psychische aandoeningen hoog oploopt, lijkt een stevig preventiebeleid maar niet van de grond te komen. In dit hyperindividualistische tijdperk worden mentale problemen vooral geïndividualiseerd – het is jouw depressie – terwijl armoede, eenzaamheid, prestatiedruk of een gebrekkige huisvesting net maatschappelijke fenomenen zijn met een grote impact op ons mentaal welzijn.
Wat is de opportuniteitskost van die focus op het individu? Zijn er maatschappelijke hefbomen waarmee we individuele mentale problemen kunnen aanpakken? En kunnen interventies op school onze jongeren collectief veerkrachtiger maken? Een zorg minder duikt in de polycrisis van vandaag en onderzoekt de diepgaande impact ervan op de mentale gezondheid van onze jongeren. Zo brengt het de complexe interacties tussen maatschappelijke trends en mentaal welzijn in kaart.
