Zijn voorliefde voor de theoretische kant van de muziek resulteerde in 1981 in het verschijnen van zijn boek "Eenvoudige Algemene Muziekleer", waarvan inmiddels de 9e druk is verschenen. De eerste 3 afdelingen (A,B en C) van het boek zijn opgebouwd volgens het zgn. concentrische principe. D.w.z. dat de erin behandelde stof in elke afdeling dezelfde is, maar dan steeds uitgebreider, waardoor per afdeling een hoger niveau wordt bereikt. De redactie van de tekst is daarmee in overeenstemming. De afdeling D geeft aanvullende informatie over ondermeer andere toonladders dan de gebruikelijke majeur- en mineurtoonladders, akkoordsymbolen, transponerende instrumenten, orkestsamenstellingen en een beknopt overzicht van de muziekgeschiedenis. De afdelingen zijn onderverdeeld in hoofdstukken die elk een eigen onderwerp behandelen. Elk hoofdstuk wordt afgesloten met een vragenlijst voor zelfcontrole.
