Jeroen Brouwers (1940) is een van de titanen van de Nederlandstalige literatuur. De ontzagwekkende stroom van romans, verhalen, essays, studies, egodocumenten en polemieken die hij sinds de jaren zestig publiceerde werd alom geprezen en bekroond met vrijwel alle Laaglandse literaire prijzen. Zo veelvormig als zijn werk is, zo herkenbaar blijft steeds zijn verfijnde, muzikale stijl en zijn zwartgallige levensvisie.
Ruim tienduizend pagina’s las Lodewijk Verduin om tot de kern van dit gigantische oeuvre te komen. Het resulteerde in een enerverend maar toegankelijk essay dat het ontstaan en de ontwikkeling van dit singuliere schrijverschap in kaart brengt. Via diepgravende analyses van Brouwers’ twaalf romans duidt Verduin de centrale thematiek van dit oeuvre, waarmee hij uiteindelijk een invoelend psychologisch portret van de man achter het werk aflevert.
Eenzaamheid in eindeloos meervoud is een verfrissend, compact overzichtswerk voor liefhebbers van Jeroen Brouwers en een gedegen gids voor alle nieuwe lezers die dit grootse oeuvre nog zullen gaan ontdekken.
Ruim tienduizend pagina’s las Lodewijk Verduin om tot de kern van dit gigantische oeuvre te komen. Het resulteerde in een enerverend maar toegankelijk essay dat het ontstaan en de ontwikkeling van dit singuliere schrijverschap in kaart brengt. Via diepgravende analyses van Brouwers’ twaalf romans duidt Verduin de centrale thematiek van dit oeuvre, waarmee hij uiteindelijk een invoelend psychologisch portret van de man achter het werk aflevert.
Eenzaamheid in eindeloos meervoud is een verfrissend, compact overzichtswerk voor liefhebbers van Jeroen Brouwers en een gedegen gids voor alle nieuwe lezers die dit grootse oeuvre nog zullen gaan ontdekken.
