Het einde van een familieroman is een even lucide als poëtisch boek, dat de psychologische verkrachting van het stalinistische Hongarije tot onderwerp heeft. Nádas vertelt zijn verhaal vanuit de optiek van een kind dat opgevoed wordt door zijn grootouders. Zijn wereld wordt gekleurd door de geheimen van het oude huis en de tuin, en door de bijbels getinte verhalen van de grootvader die uit de geschiedenis van het joodse volk het mythologische relaas van zijn afstamming destilleert. De vader van het kind, werkzaam bij de contraspionage, pleegt in zijn ideologische ijver meineed. Het leidt tot de ondergang van hemzelf en van de grootvader. Het kind wordt uit zijn betoverde universum weggehaald en ondergebracht in een op militaire leest geschoeid tehuis voor kinderen van in ongenade gevallen kameraden.
