In een Hongaars dorp in de buurt van de Sloveense grens beschrijft een auteur de loop van een jaar; soms heeft hij het gevoel dat het wel eens zijn laatste kan zijn. Terwijl de natuur om hem heen in al haar schoonheid het wisselen van de seizoenen volgt, trekken tal van verhalen aan hem voorbij.
Al na een paar bladzijden denk je de schrijver op de een of andere manier te kennen. Er worden intieme details uit zijn erotisch, moreel en innerlijk leven meegedeeld, maar er zijn ook verhalen die hij van anderen heeft gehoord of die hij uit de geschiedenis heeft opgediept.
Met De levensloper heeft Peter Nadas na Het boek der herinneringen een licht, lyrisch boek geschreven waarin hij zich niet alleen een melancholisch kroniekschrijver toont, maar ook een ironisch, soms polemisch commentator van zichzelf.
Al na een paar bladzijden denk je de schrijver op de een of andere manier te kennen. Er worden intieme details uit zijn erotisch, moreel en innerlijk leven meegedeeld, maar er zijn ook verhalen die hij van anderen heeft gehoord of die hij uit de geschiedenis heeft opgediept.
Met De levensloper heeft Peter Nadas na Het boek der herinneringen een licht, lyrisch boek geschreven waarin hij zich niet alleen een melancholisch kroniekschrijver toont, maar ook een ironisch, soms polemisch commentator van zichzelf.
