Abele Kamminga (1985) liep vijf maanden stage bij de Nederlandse ambassade in Tirana, Albanië. Behalve via de werkzaamheden als diplomaat maakte hij op vele andere manieren kennis met Albanië. Dit onbekende land, waar zo veel woeste verhalen over gaan, bleek soms een paradijs, soms een vuilnisbelt. In dit reisverhaal beschrijft hij op nonchalante en openhartige manier zijn indrukken en avonturen. Van de schoonheid van Theth in het noorden tot de kiezelwitte stranden in Dhermi in het zuiden, van het levensgevaarlijke verkeer en andere problemen waar Albanië mee geconfronteerd wordt tot de overweldigende gastvrijheid en de prachtige mensen die het land nog mooier maken dan het al is.
