Danny Scheinmann
Gemiste tijd
Een liefdesgeschiedenis
Gemiste tijd vertelt twee verhalen. Allereerst dat van Leo Deakin, die moet
aanvaarden dat zijn vriendin bij een busongeval in Zuid-Amerika om het leven is
gekomen. Hij was daarbij aanwezig, maar het kost hem de grootste moeite zich iets
van het ongeluk te herinneren. Bij wijze van therapie maakt hij in een aantekenblok
notities over de werking van liefde in de natuur.
Een hartverscheurende roman, voor
de liefhebbers van Cold Mountain
Dit verhaal wordt afgewisseld met de geschiedenis van Moritz, die tijdens de Eerste
Wereldoorlog het Oostenrijks-Hongaarse leger dient en in 1915 krijgsgevangen wordt
genomen door de Russen. Hij vlucht uit een kamp in Siberië en begint aan een
levensgevaarlijke tocht, die drie jaar zal duren. 5000 kilometers staan tussen hem en
zijn thuis, én zijn grote liefde Lotte Steinberg zij is de reden waarom Moritz niet
opgeeft. Smerig, onderkoeld en totaal uitgeput strompelt hij uiteindelijk zijn
geboortedorp binnen. Maar heeft Lotte ook al die tijd op hem gewacht?
Als Leo ontdekt wie deze Moritz precies is, blijkt hoezeer diens geschiedenis met zijn
eigen leven verbonden is.
Gemiste tijd is een fascinerende en ontroerende geschiedenis van liefde en oorlog, van
rouw en hoop, toeval en lot. De roman doet denken aan de succesvol verfilmde roman
Cold Mountain, aan Uit liefde van het volk van James Meek en De geschiedenis van
de liefde van Nicole Krauss, en laat zien dat liefde alles overwint, zelfs de dood. De
roman is gebaseerd op het ware verhaal van Danny Scheinmanns grootvader.
De geest na een harde klap tegen het hoofd is als een huis na een orkaan:
onherkenbare stukken, scherven en splinters.
'Waar is Eleni?'
'Muerta,' zegt de arts.
Flarden herinneringen liggen her en der tussen het puin. De brokstukken moeten er
allemaal zijn, maar het landschap is zo onherkenbaar vervormd dat de hersenen erover
struikelen en geen idee hebben wat ze zijn of waar ze vandaan komen.
Leo's ogen sluiten zich en met een vreemde gemoedsrust ziet hij de granaat op zich af
razen. Nog één keer kijken en dan wordt hij weggevaagd. Hij doorzoekt zijn
geheugen en herkent het uitzicht niet. Muerta. Hij weet al dat ze dood is. Toen hij
ernaar vroeg, had hij geen idee, maar nu hij het antwoord hoort, klinkt dat als de
bevestiging van een herinnering die hem maar niet te binnen wil schieten. Uit de
nevel duikt een scherp omlijnd beeld op. Eleni.
