Loe heeft twee grote mensen. Ze zijn best aardig, maar ze moeten nog heel wat leren. Zo lopen ze zomaar naast de witte strepen van het zebrapad, terwijl iedereen toch weet dat daar de krokodillen zitten. Aan tafel fotograferen ze hun bord, in plaats van het leeg te eten. En voor het slapengaan poetsen ze zelf hun tanden – dat láát je toch liever doen? Maar wat Loe helemaal niet slim vindt: ze kijken nooit onder hun bed of er een monster verstopt zit. Geen wonder dat ze bang zijn in het donker! Gelukkig weet ze daar een oplossing voor.
