Een fragment:
'Rechercheur De Cock van het aloude politiebureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat keek vanuit de hoogte op de dode vrouw neer. Ze lag op haar rug. Haar lange fraaie benen iets gespreid. Zijn scherpe blik gleed langs het blonde haar, de lange slanke hals, de halfopen mond, de lippen, scherp aangezet in ceriserood, en de wijd opengesperde ogen, die in een blik van verwarring waren verstard. Aan het einde van haar gestrekte rechterarm, naast haar tot een klauw gekromde hand, lag haar handtas, open, met daaromheen een poederdoos, een lipstick, een kammetje en een verkreukelde doordrukstrip met kleine, gele pillen. Het leek alsof iemand, op zoek naar iets, de tas in haast had omgekeerd en leeggeschud. De Cock schoof zijn ouden vilten hoed wat naar achteren en krabde op zijn voorhoofd. Er was iets dat hem hinderde, dat niet paste in het beeld. Hij had in zijn lange loopbaan bij de recherche honderden mensen gezien die een gewelddadige dood waren gestorven. De jaren hadden hem gevoelig gemaakt voor storingen, afwijkingen in het patroon.'
