In deze bundel beeldt de zonnebloem, met de gele kroonbladen en het donkere hart omsloten door drie koper getinte ringen, zowel mens als mensheid uit. De buitenste kroonbladen geven de schepping weer tot in hoogtepunten van leven. Dat wordt zichtbaar gemaakt in een aantal gestalten, zoals o.a. Franciscus en Clara, de dichteres Emily Dickinson, de schilderes Judith Leyster, de wijsheidslerares Beruriah en strijders van Amnesty International. Er is ook een innerlijke kring van kroonbladen. Zij vormen een heerlijk huis. In de ringen rond het donkere hart, koper getint, opent zich perspectief op gedenkwaardige plaatsen, de rijkdom van taal, maar ook de neergang van de natuur door menselijk toedoen. Het donkere hart overdenkt de dood, die zich aandient in zoveel vormen. Het is gevangenschap door het patriarchaat, schennis van vrouwen, de Shoah, maar ook de diepte van zelfkennis en geestelijke ontmoeting. Ten slotte vindt het donkere hart vrede in de eenheid die alles omvat: Alle ervaring is één en wordt in de eenheid bewaard. Dr. Maria de Groot (1937) is schrijfster en theologe. Ze is geboren in Wormer in 1937. Zij doorliep het gymnasium in Deventer en studeerde Nederlandse letteren en theologie in Amsterdam. Zij was in beide vakgebieden werkzaam. Sinds 1966 publiceert zij gedichten. Poëzie is voor haar de levensbron. Daarnaast verscheen een twintigtal andere boeken van haar hand, die proza en spiritualiteit betreffen. Zij is sinds 1981 woonachtig in Friesland.
