'Vroeger was onze achternaam een naam als alle andere.
Nu is hij synoniem met dood, lijden en terreur.'
Op 11 september 2001 was Carmen bin Ladin met haar auto onderweg naar haar huis in Zwitserland toen ze het nieuws van de aanslag op de Twin Towers hoorde. Instinctief wist ze dat haar zwager Osama hier iets mee te maken had. Ze besefte dat vanaf dat moment het leven van haar dochters nooit meer hetzelfde zou zijn.
In Het gesloten koninkrijk verhaalt Carmen bin Ladin over haar leven in Saoedi-Arabië, een land dat de deur naar het Westen potdicht houdt.
Ze mocht er haar eigen auto niet besturen, kon zonder mannelijke begeleiding haar huis niet uit en diende haar kinderen naar een streng islamitische school te sturen.
Ze kwam er al snel achter dat ze in een middeleeuwse maatschappij leefde, waar de oude wetten van de woestijn nog golden.
Carmens grootste angst betrof haar drie dochters.
Ze zouden geen goede opleiding kunnen krijgen, vanaf hun twaalfde gesluierd over straat moeten en nooit hun eigen man kunnen kiezen.
Uiteindelijk wist Carmen bin Ladin haar man ervan te overtuigen naar Zwitserland te verhuizen, waar het huwelijk ten slotte strandde.
Carmen en haar dochters leven weer in vrijheid - de gevangenschap is voorbij, maar de achternaam is gebleven.
Nu is hij synoniem met dood, lijden en terreur.'
Op 11 september 2001 was Carmen bin Ladin met haar auto onderweg naar haar huis in Zwitserland toen ze het nieuws van de aanslag op de Twin Towers hoorde. Instinctief wist ze dat haar zwager Osama hier iets mee te maken had. Ze besefte dat vanaf dat moment het leven van haar dochters nooit meer hetzelfde zou zijn.
In Het gesloten koninkrijk verhaalt Carmen bin Ladin over haar leven in Saoedi-Arabië, een land dat de deur naar het Westen potdicht houdt.
Ze mocht er haar eigen auto niet besturen, kon zonder mannelijke begeleiding haar huis niet uit en diende haar kinderen naar een streng islamitische school te sturen.
Ze kwam er al snel achter dat ze in een middeleeuwse maatschappij leefde, waar de oude wetten van de woestijn nog golden.
Carmens grootste angst betrof haar drie dochters.
Ze zouden geen goede opleiding kunnen krijgen, vanaf hun twaalfde gesluierd over straat moeten en nooit hun eigen man kunnen kiezen.
Uiteindelijk wist Carmen bin Ladin haar man ervan te overtuigen naar Zwitserland te verhuizen, waar het huwelijk ten slotte strandde.
Carmen en haar dochters leven weer in vrijheid - de gevangenschap is voorbij, maar de achternaam is gebleven.
