Het epische gedicht 'Paradise Lost' van John Milton heeft als onderwerp het christelijke verhaal van de zondeval van de mens: de verleiding van Adam en Eva door de gevallen engel Satan en hun verdrijving uit de Hof van Eden. Miltons doel, vermeld in Boek I, was "de wegen van God te rechtvaardigen tegenover de mensen" en "opheldering verschaffen over het conflict tussen de eeuwige vooruitziende blik van God en de vrije wil". Hoewel het epos in de eerste plaats gaat over de val van de mens, werkt het personage van Satan als een antiheld en als een drijvende kracht in de plot. De manier waarop Milton hem had uitgebeeld fascineerde de critici. Sommigen interpreteerden Paradise Lost als een gedicht dat vraagtekens zette bij de macht van de Kerk in plaats van slechts een beschrijving te zijn van de val van Adam en Eva. Dichter-vertaler Jules Grandgagnage maakte onder de titel 'Het paradijs verloren' een eigentijdse vertaling van John Miltons epos Paradise Lost (twaalfdelige editie van1674) met eerbiediging van inhoud, lengte en prosodie. De vertaling met voorwoord is geannoteerd om Miltons verwijzingen naar mythologie en Bijbel beter te kunnen begrijpen binnen de context van het gedicht.
