Ik zie de foto voor me, de heren in rok, de dames in ruisende zijde en parelsnoeren,
de lange, lange tafel met plaats voor vijftig man, de bloemstukken en guirlandes, het pril geluk, de blije gezichten richting camera, het leven was goed. Toen nog wel. Maar het leven dendert door. Want dat is wat leven doet. Sylvain Kahn, de overgrootvader van Ivo Weyel, opende in 1882 het modepaleis Hirsch & Cie in Amsterdam. Het succes was enorm, de familie werd rijk, er volgden vestigingen in Berlijn en Wenen en zelfs een
parfumfabriek in Frankrijk, het geboorteland van Sylvain. Het waren jaren van overvloed, bewaard gebleven in honderden foto’s en door Weyel voor Het Parool beschreven in zestig korte, intieme familiekronieken die een prachtig beeld schetsen van het voortglijden van de tijd.
de lange, lange tafel met plaats voor vijftig man, de bloemstukken en guirlandes, het pril geluk, de blije gezichten richting camera, het leven was goed. Toen nog wel. Maar het leven dendert door. Want dat is wat leven doet. Sylvain Kahn, de overgrootvader van Ivo Weyel, opende in 1882 het modepaleis Hirsch & Cie in Amsterdam. Het succes was enorm, de familie werd rijk, er volgden vestigingen in Berlijn en Wenen en zelfs een
parfumfabriek in Frankrijk, het geboorteland van Sylvain. Het waren jaren van overvloed, bewaard gebleven in honderden foto’s en door Weyel voor Het Parool beschreven in zestig korte, intieme familiekronieken die een prachtig beeld schetsen van het voortglijden van de tijd.
