Judas Iskariot is eeuwenlang gehaat en veracht omdat hij Jezus had verraden. Bijna niemand wist dat hij een eigen evangelie had, laat staan dat het nog bestond. Tot halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen analfabete boeren het evangelie van Judas vonden in een grot in Midden-Egypte. Het in leer gebonden manuscript werd door handelaren meegenomen en doorverkocht, maar delen ervan werden geroofd en de papyrusrollen hebben zelfs een paar jaar in een ijskast gelegen. In 2000 ontdekte de antiekhandelaar Frieda Nussberger de betekenis van de gehavende flarden papyrus die ze had gekocht. Ze startte een wetenschappelijk onderzoek naar de codex en besloot het evangelie in samenwerking met National Geographic te bestuderen en te verspreiden. De meer dan 1600 jaar oude tekst werpt een ander licht op de apostel Judas: om de mensheid van haar zonden te kunnen verlossen had Jezus Judas’ verraad nodig. Herbert Krosney beschrijft in het verloren evangelie de spannende ontdekkingen die tijdens het onderzoek naar dit manuscript werden gedaan.
