Als haar ouders het huis verbouwen, gaat Iris bij haar grootmoeder logeren. Mimi en Iris zijn de beste vrienden en Iris vindt het heerlijk om bij haar te zijn… Haar grootmoeder is namelijk niet zo’n saaie doorsnee-oma: ze bruist altijd van de energie, danst in de keuken, zwemt in zee, ook al is het koud… Iedere dag is een avontuur.
Maar Mimi doet steeds vreemdere dingen. Smeert ze nou echt jam op haar roerei omdat ze het lekker vindt? Al die spullen die zich in huis opstapelen, zijn dat nou echt allemaal dingen om te bewaren? Of is er iets anders aan de hand?
Iris moet een manier vinden om om te gaan met het steeds verder veranderende gedrag van Mimi. Ze wil niet dat mensen om haar heen doorkrijgen wat er gebeurt. Zéker Mason niet, de nieuwsgierige nieuwe jongen uit haar klas!
En wie is toch Coral? Het meisje van de foto boven de haard, dat zo ongelofelijk veel op Iris lijkt?
Een verhaal dat je heen en weer werpt tussen vrolijkheid en verdriet – humoristisch en hartverscheurend – waarbij je niet kunt stoppen met lezen.
Maar Mimi doet steeds vreemdere dingen. Smeert ze nou echt jam op haar roerei omdat ze het lekker vindt? Al die spullen die zich in huis opstapelen, zijn dat nou echt allemaal dingen om te bewaren? Of is er iets anders aan de hand?
Iris moet een manier vinden om om te gaan met het steeds verder veranderende gedrag van Mimi. Ze wil niet dat mensen om haar heen doorkrijgen wat er gebeurt. Zéker Mason niet, de nieuwsgierige nieuwe jongen uit haar klas!
En wie is toch Coral? Het meisje van de foto boven de haard, dat zo ongelofelijk veel op Iris lijkt?
Een verhaal dat je heen en weer werpt tussen vrolijkheid en verdriet – humoristisch en hartverscheurend – waarbij je niet kunt stoppen met lezen.
