Hey buddy, de andere voet is voor je zelf is het levensverhaal van de bijna 88 jarige Hubertus Gerardus (Huib) Wijnants. Zijn vader is marinier en het gezin, Huib heeft twee zusjes en een broer, woont in Den Helder. Huib wil niet leren en niet deugen. Toch krijgt hij in 1937 de felbegeerde baan en wordt stoker bij de Koninklijke Marine. Net als vele anderen wordt hij krijgsgevangene gemaakt in de Oost, en een ellendige tijd breekt aan. Na de oorlog maakt hij een glanzende carrière maar privé heeft hij een zwaar leven. Hij trouwt drie keer en woont één keer kort samen. Zijn eerste kind overlijdt acht weken oud, onderweg van Indonesië naar Nederland en zijn tweede dochter wordt zwaar gehandicapt geboren en overlijdt voor haar vijftigste jaar. Huib heeft een gezonde zoon en dochter uit zijn tweede huwelijk. Zijn derde vrouw had al een dochter, die hij als zijn eigen kind beschouwt. Hij heeft een dubbelleven moeten leiden. Bij de marine goed presteren, deed dat zelfs bovenmatig terwijl het thuis regelmatig een janboel en een hoop heibel was. Hij heeft zich in beide werelden staande kunnen houden. Tegenstellingen bleven een leidende factor toen hij moest werken als havenarbeider, examinator in elitair gezelschap en als inspecteur bij de sportvisserij.
