Vrijwel alles wat Hitler zei werd genotuleerd. Voor historici is dit een ware goudmijn gebleken. Vooral in zijn zogenaamde Tafelgesprekken laat Hitler zijn ware aard zien, en vertelt hij onbekommerd over zijn stokpaardjes, natuurlijk de politiek, de kunst, de maatschappij en de geschiedenis. Ook komen er veel tijdgenoten aan bod, waarover Hitler zijn mening ventileerde. Tevens schoven er vaak bekenden uit het Derde Rijk aan. Soms waren dat hoge partijfunctionarissen maar vaak ook mensen uit zijn directe omgeving van zijn staf en personeel. Ook hoge ambtenaren, en andere publieke figuren maakten hun opwachting, alsook militairen, van wie sommigen nog de modder van het front onder hun schoenen hadden zitten. Dit alles maakt Hitlers Tafelgesprekken tot een unieke inkijk in het leven van de gevreesde dictator en een belangrijke bron (en een primaire bron!) van het Derde Rijk naast de beroemde biografieeen van Kershaw, Bullock, Toland, Heiber en Werner Maser. De historicus Perry Pierik schreef een inleiding bij dit belangwekkende historische document. Het boek werd vertaald door Peter Andriesse en was al jaren niet meer leverbaar.
