TEGEN DE WANHOOP
De wereld wordt almaar grimmiger en onherbergzamer. Onder het mom van zelfzorg kiezen steeds meer mensen ervoor om helemaal geen nieuws meer te volgen. Maar wat als we juist het omgekeerde doen, en de pijn echt dichtbij laten komen? Kunnen we zorgen voor de ander, en is dat geen betere manier om de wanhoop buiten de deur te houden?
Een jaar lang bekeek Caro Van Thuyne het wereldnieuws alsof het haar of jou persoonlijk overkwam. Een jaar vol geweld lang neemt ze je bij de hand en trekt je mee in elk nieuwsbeeld dat haar treft - zonder weg te kijken. Radicaal menselijk en in zinderend zintuiglijke stijl doet ze je voelen tot je breekt. En dan reikt ze je zachte handen.
Hoeveel duizend uren is een stomp in de maag, een smeekbede voor empathie - maar ook een troostende handoplegging, en een duwtje in de rug om in actie te komen.
De wereld wordt almaar grimmiger en onherbergzamer. Onder het mom van zelfzorg kiezen steeds meer mensen ervoor om helemaal geen nieuws meer te volgen. Maar wat als we juist het omgekeerde doen, en de pijn echt dichtbij laten komen? Kunnen we zorgen voor de ander, en is dat geen betere manier om de wanhoop buiten de deur te houden?
Een jaar lang bekeek Caro Van Thuyne het wereldnieuws alsof het haar of jou persoonlijk overkwam. Een jaar vol geweld lang neemt ze je bij de hand en trekt je mee in elk nieuwsbeeld dat haar treft - zonder weg te kijken. Radicaal menselijk en in zinderend zintuiglijke stijl doet ze je voelen tot je breekt. En dan reikt ze je zachte handen.
Hoeveel duizend uren is een stomp in de maag, een smeekbede voor empathie - maar ook een troostende handoplegging, en een duwtje in de rug om in actie te komen.