Charlotte en Yannic verwachten hun eerste kind. Ze hebben nog een maand te gaan en thuis is alles voorbereid. Maar opeens slaat het noodlot toe: hun zoontje wordt dood geboren. Net googelden ze nog op babykleding, nu moeten ze in het ziekenhuis afscheid nemen van Gustav. In de emotionele en verwarrende dagen erna helpt het verplegend personeel hen daarbij. Ze krijgen de kans om Gustav vast te houden, aan te raken, met hem te praten en foto’s te maken. En terwijl ze de begrafenis moeten regelen, een kist kiezen en een graf kopen, begint Yannic op te schrijven wat er om hem heen gebeurt.
Ik zie je overal, voor altijd is met zijn heldere, ritmische stijl en een haast pijnlijke directheid een boek dat de herinnering op een aangrijpende manier levend houdt.
