'Kees van de Dominee' bevat de herinneringen van een gereformeerd predikantenzoon uit Renkum aan zijn belevenissen gedurende de Tweede Wereldoorlog. Die belevenissen betreffen onder meer zijn ervaringen in mei 1940 en zijn pogingen in 1943 om aan de 'Arbeitseinsatz' te ontkomen door via Frankrijk naar Engeland te ontsnappen. Die pogingen mislukten en Kees zat enkele zware maanden gevangen in de Duitse strafgevangenis Le Bordiot in Bourges. Tijdens het daaropvolgende transport naar het Duitse concentratiekamp Neuengamme wist hij te ontsnappen. Hij keerde terug naar Nederland en dook onder. In september 1944 werd hij getroffen door het verlies van zijn moeder, die op straat in Ede door een Duitse patrouille werd doodgeschoten. Daarnaast verloor hij een tweetal neven die in het verzet zaten en daarvoor met hun leven betaalden. En ten slotte betreffen zijn herinneringen nog een aantal dorpsgenoten dat als gevolg van oorlog en bezetting om het leven kwam.
