In een daad van puberale overmoed besluit Arabella om op het chrysantenveld van haar ouders te gaan werken. Tussen de arbeidsters hoopt ze te vinden wat haar kille moeder haar niet kan geven. Ze houdt er geen rekening mee dat die vrouwen uit een andere wereld komen. Al wroetend in de aarde luistert ze naar de verhalen van de kweeksters. Het wordt al snel duidelijk dat hun levens meer met elkaar verweven zijn dan ze dacht. Dat zelfs haar eigen geschiedenis er niet los van staat. Langzaamaan vormt het verleden een gevaarlijk web, met Arabella in het midden. Op Allerheiligen moeten de bloemen klaar zijn; dan verhuizen ze naar de begraafplaats aan de andere kant van de muur. Maar groeit een meisje even snel als een kerkhofbloem? En is iemand ooit helemaal klaar voor de waarheid? In oude dagboeken vond Lara Taveirne de taal die Kerkhofblommenstraat zo eigen maakt. De historische rijkheid en ijzingwekkende intriges maken de roman tot haar meest inventieve en gedurfde werk tot nu toe. Lara Taveirne (1983) publiceerde in 2014 De kinderen van Calais, een indrukwekkende roman waarmee ze de Vlaamse Debuutprijs in de wacht sleepte. Een jaar later verscheen Hotel zonder sterren, een boek dat diep onder de huid van haar lezers kroop. ‘Al op de eerste bladzij vallen lekkere, halfvergeten woorden de lezer in de schoot. Woorden, vet als op barsten staande vruchten. Een oeroud verhaal over de behoefte ergens bij te willen horen.’ Peter Verhelst ‘Ik zag honderden beelden voorbijtrekken in Kerkhofblommenstraat, maar het allermooiste, dat was het gezoem: de stemmen van de chrysantenkweeksters die allemaal geheimen onder hun rokken hebben. Lara Taveirne maakte van hun echo’s een wonderlijk verhaal.’ Stijn Tormans, Knack ‘De nieuwe literaire golf in Vlaanderen is vrouwelijk, van Lize Spit tot Griet Op de Beeck. Lara Taveirne zou wel eens kunnen uitgroeien tot de grootste verteller onder hen. Ze schrijft poëtisch en toch meeslepend, met oor voor volkse dialogen.’ Tom Lanoye
