De kameraden Beau Borck en Jesse Jolluwiet wenden een vijfdaags plezierreisje naar Praag aan, teneinde aldaar hun gemeenschappelijke vriendin Elle Van Geus te gaan bezoeken.
Elle bevolkt er, samen met drie andere Belgische jongedames, een ruim appartement: de vier celibataire jonge vrouwen lopen er gedurende zeven maanden stage in de Tsjechische voertaal.
Tijdens dezelfde periode wordt juffrouw Van Geus tevens vergast op de visite van haar ouders, vergezeld van een paar vrienden en vrienden van vrienden, een extreem bizar allegaartje dat er wonderwel in slaagt, de onderlinge verstandhouding aardig onderuit te halen.
Op dezelfde morgen van het opnieuw afreizen naar het thuisland, wordt centrum Praag plots opgeschrikt door vier moorden, die stuk voor stuk een connotatie hebben met Belgische onderdanen.
In dit intrigante misdaadepos lopen diverse verhaallijnen kriskras door elkaar.
Een delicate liefdeshistorie kruist op subtiele wijze het pad van de misdaad, dat de lezer uiteindelijk naar een hoogst verrassende finale leidt.
Naast deze twee belangrijkste verhaallijnen wordt aan het begrip 'toeval' een primordiale rol toebedacht.
De pen van auteur Rik Deknudt volgt exact dezelfde merkwaardige weg, waarop de menselijke soort zich via het leven van alledag, naar het definitieve einde voortbeweegt - of daarnaartoe stuntelt, als men wil, elkeen op zijn markante, eigengereide manier.
Zowel personages als gebeurtenissen zijn levensecht neergezet, en nergens wordt enig blad voor de mond genomen, vooral niet waar het aankomt op maatschappijkritische neerslag en het schoppen tegen heilige huisjes aan, zoals religie, moraal, politiemacht en andere machtsposities.
'Kolibries in Praag' hanteert een schrijfstijl, die de ene keer amusant ironisch of luchtig cynisch opklinkt, en de andere keer bitter sarcastisch.
De toonzetting is snedig, veelal grappig, soms ongemeen cru en bij momenten erg gevoelig, precies zoals het gros van menselijke identiteiten ineenzit.
Rik Deknudt debuteerde anno 2007 met de ongewoon aangrijpende roman 'Onderweg naar 3x nergens', een autobiografisch en stevig onderbouwd werkstuk, geschreven onder het pseudoniem Jo Pinus.
Later volgden verscheidene korte verhalen die gebundeld zijn onder de titel 'Over goed... beter en kwaad', en die nog steeds aan uitgeven toe zijn.
Anno 2014 pakt de auteur ineens uit met een tweevoudige editie van misdaadromans: 'Sejour in mineur' en 'De kwikzilveren slachter', beide gepubliceerd door uitgeverij Schrijverspunt, Almelo/Nederland.
'Kolibries in Praag' is daar ongetwijfeld een meer dan waardige opvolger van.
De voorlopig laatste roman mag dan gebaseerd zijn op waargebeurde feiten, alle mogelijke gelijkenissen met personages, instellingen en locaties berusten louter op 'toeval.'
Elle bevolkt er, samen met drie andere Belgische jongedames, een ruim appartement: de vier celibataire jonge vrouwen lopen er gedurende zeven maanden stage in de Tsjechische voertaal.
Tijdens dezelfde periode wordt juffrouw Van Geus tevens vergast op de visite van haar ouders, vergezeld van een paar vrienden en vrienden van vrienden, een extreem bizar allegaartje dat er wonderwel in slaagt, de onderlinge verstandhouding aardig onderuit te halen.
Op dezelfde morgen van het opnieuw afreizen naar het thuisland, wordt centrum Praag plots opgeschrikt door vier moorden, die stuk voor stuk een connotatie hebben met Belgische onderdanen.
In dit intrigante misdaadepos lopen diverse verhaallijnen kriskras door elkaar.
Een delicate liefdeshistorie kruist op subtiele wijze het pad van de misdaad, dat de lezer uiteindelijk naar een hoogst verrassende finale leidt.
Naast deze twee belangrijkste verhaallijnen wordt aan het begrip 'toeval' een primordiale rol toebedacht.
De pen van auteur Rik Deknudt volgt exact dezelfde merkwaardige weg, waarop de menselijke soort zich via het leven van alledag, naar het definitieve einde voortbeweegt - of daarnaartoe stuntelt, als men wil, elkeen op zijn markante, eigengereide manier.
Zowel personages als gebeurtenissen zijn levensecht neergezet, en nergens wordt enig blad voor de mond genomen, vooral niet waar het aankomt op maatschappijkritische neerslag en het schoppen tegen heilige huisjes aan, zoals religie, moraal, politiemacht en andere machtsposities.
'Kolibries in Praag' hanteert een schrijfstijl, die de ene keer amusant ironisch of luchtig cynisch opklinkt, en de andere keer bitter sarcastisch.
De toonzetting is snedig, veelal grappig, soms ongemeen cru en bij momenten erg gevoelig, precies zoals het gros van menselijke identiteiten ineenzit.
Rik Deknudt debuteerde anno 2007 met de ongewoon aangrijpende roman 'Onderweg naar 3x nergens', een autobiografisch en stevig onderbouwd werkstuk, geschreven onder het pseudoniem Jo Pinus.
Later volgden verscheidene korte verhalen die gebundeld zijn onder de titel 'Over goed... beter en kwaad', en die nog steeds aan uitgeven toe zijn.
Anno 2014 pakt de auteur ineens uit met een tweevoudige editie van misdaadromans: 'Sejour in mineur' en 'De kwikzilveren slachter', beide gepubliceerd door uitgeverij Schrijverspunt, Almelo/Nederland.
'Kolibries in Praag' is daar ongetwijfeld een meer dan waardige opvolger van.
De voorlopig laatste roman mag dan gebaseerd zijn op waargebeurde feiten, alle mogelijke gelijkenissen met personages, instellingen en locaties berusten louter op 'toeval.'
