Kroniek doet vermoeden dat er chronologie is, doch dat is maar in beperkte mate zo: op zoek naar een 0-meting om verandering te duiden, graaft de auteur in zijn verleden en gaat daarbij associatief te werk, gedachten warrelen door elkaar als een zwerm vogels – 'alles is vloeibaar geworden', merkt hij op. Zijn humor echter heeft stand gehouden, en de liefde voor muziek toont zich in citaten die een wezenlijk deel uitmaken van zijn leven.
De in de Kroniek beschreven fysieke neergang mondt uit in de gedachte 'niet alles was vroeger beter, maar wel aardig wat, en eigenlijk steeds meer', en vanuit het perspectief van de schrijver, behalve de vrijheid als pensionado en het www voor muziek, eigenlijk alles.
