Zondag 5 mei 1946... Precies een jaar na het einde van de oorlog praten Victor en Esther - schuchter - over wat ze doorgemaakt hebben tijdens de bezettingsjaren. Meer en meer wordt duidelijk dat zwart en wit nauwelijks bestonden in die donkere tijd, maar dat deze juist vooral grijswaarden kende. Victor blijkt zijn aanvankelijke apathie te hebben ingewisseld voor daden. En Esther? Zij heeft de duistere kanten van de mens gezien. En die van zichzelf... Is er nog een sprankje hoop voor het tweetal op de eerste bevrijdingsdag...?
