Onderzoeksjournalist Peter Siebelt heeft Nederland tweemaal verrast met onthullende boeken over brandende kwesties. De eerste keer over Fortuyn-moordenaar Volkert van der Graaf en de tweede keer over het activistische verleden van het Groen-Links Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak in Rara wie ben ik? Ditmaal richt hij zich tot die ene vrouw waarvan heel Nederland zich verbijsterd afvraagt wie zij is en waar zij vandaan komt: Mabel Wisse Smit.
Peter Siebelt laat in dit onthullende boek zien hoe goed de wereld van de toekomstige echtgenote van Prins Friso door de Nederlandse overheid is afgeschermd. Het onderzoek naar Mabel richt zich dan ook vooral op het netwerk rond haar bestaat en dat niet te verhullen is. Er ontstaat hierdoor een beeld van een super-ambitieuze jongedame - Mient – Jan Faber noemde haar de ‘Golden girl’ – die er niet voor schroomde op het hoogste podium van de internationale politiek te schitteren. Zij was een spilfiguur in de Bosnische kwestie welke in de zaak Srebrenica voor Nederland een zwarte bladzijde vormde.
Terwijl Mabel, als minnares en assistente van de Bosnische Minister van Buitenlandse Zaken Sacirbey, meehielp de voorwaarde tot deze tragedie te scheppen bracht de bloedige uitkomst de Bosnische politiek defacto de eigen onafhankelijke islamitisch georganiseerde staat. Via haar door de miljardair Soros gesteunde niet-gouvermentele pressiegroepen ontfermde Mabel zich vervolgens over de slachtoffers een zeer berekende win-win situatie. Peter Siebelt laat zien dat achter deze ‘humanitaire’ argumentatie machtspolitiek plaatsvond.
Mabels loopbaan is een wonderlijke wisselwerking tussen utopistische ideeën en keiharde ‘Realpolitiek’. Voor ons vorstenhuis, dat op dezelfde wijze opereert, vertegenwoordigen deze ‘skills’ van Mabel het beste gereedschap voor de toekomst van het Huis van Oranje.
Peter Siebelt laat in dit onthullende boek zien hoe goed de wereld van de toekomstige echtgenote van Prins Friso door de Nederlandse overheid is afgeschermd. Het onderzoek naar Mabel richt zich dan ook vooral op het netwerk rond haar bestaat en dat niet te verhullen is. Er ontstaat hierdoor een beeld van een super-ambitieuze jongedame - Mient – Jan Faber noemde haar de ‘Golden girl’ – die er niet voor schroomde op het hoogste podium van de internationale politiek te schitteren. Zij was een spilfiguur in de Bosnische kwestie welke in de zaak Srebrenica voor Nederland een zwarte bladzijde vormde.
Terwijl Mabel, als minnares en assistente van de Bosnische Minister van Buitenlandse Zaken Sacirbey, meehielp de voorwaarde tot deze tragedie te scheppen bracht de bloedige uitkomst de Bosnische politiek defacto de eigen onafhankelijke islamitisch georganiseerde staat. Via haar door de miljardair Soros gesteunde niet-gouvermentele pressiegroepen ontfermde Mabel zich vervolgens over de slachtoffers een zeer berekende win-win situatie. Peter Siebelt laat zien dat achter deze ‘humanitaire’ argumentatie machtspolitiek plaatsvond.
Mabels loopbaan is een wonderlijke wisselwerking tussen utopistische ideeën en keiharde ‘Realpolitiek’. Voor ons vorstenhuis, dat op dezelfde wijze opereert, vertegenwoordigen deze ‘skills’ van Mabel het beste gereedschap voor de toekomst van het Huis van Oranje.
