Als Charlotte tegen zes uur 's ochends thuis kwam was het Prosper's beurt om op te staan. Zij nestelde zich dan vlug in het warme holletje dat hij achterliet en stelde vragen die niet tot hem doordrongen, want hij was zich van alles wat hij deed voor hij op de fiets stapte, nauwelijks bewust en kwam pas weer tot leven in het snelbuffet van hotel 'Majestic' aan de Champs-Elysées. Hij herinnnerde zich later dat hij de dienstingang van het hotel was gepasseerd en dat er een man in een grijze overjas uit was gekomen. Omdat die man daaronder een rokkostuum scheen te dragen en blootshoofds was, met geplakte haren, veronderstelde Prosper dat het de danser Zebio was. De prikklok die hij daarna bediende stond op tien over zes, en dat was tien minuten later dan op andere dagen. Op zijn kaart stond 67 en dat nummer correspondeerde met de stalen kast die hij in gebruik had in de grauwe gaderobe. Eén van die vragen die Maigret zich stelde, was : waarom kwam Prosper Donge ertoe, kast 89 die niet op de slot zat - te openen. In deze kast bevond zich een lijk dat er blijkbaar rechtop ingeduwd was en toen ineengezakt : een blonde vrouw van een jaar of dertig, gekleed in een fijnwollen japon....
