Een aanslag op een van Maigrets eigen mensen! De Commissaris neemt zelf het veldwerk op zich. Hij heeft de tijd; zijn vrouw logeert bij haar zieke zuster in de Elzas. Hij neemt zijn intrek in een pensionkamer, vlak tegenover de plaats van de aanslag. Bijna zonder iets te doen - zo lijkt het tenminste - ontdekt hij de ware toedracht van het drama. Een heel rustige Simenon, die soms aan Carmiggelt doet denken in zijn schets van een stuk voortkabbelend, bijna provinciaals Parijs leven. Met een groot verschil uiteraard; Parijzenaars zijn geen Amsterdammers.
