Tijdens zijn verblijf in Japan kwam Hendriks in contact met het ouderlijk echtpaar Nakanishi. Zij vertelden hem hoe ze elkaar hadden leren kennen tijdens een reis in Manchukuo. Met dit mooie liefdesverhaal in zijn hoofd ging Hendriks aan het werk. Het verbluffende resultaat toont in een aangrijpende vorm het caleidoscopische perspectief van een artistiek essay dat niet open staat voor eigen interpretatie en daardoor juist de intrigerende pijn laat voelen van een onbegrepen tijd, bedekt door het dictaat van de overwinnaar, de feiten recyclerend tot een nieuwe dimensie.
