Het verhaal is persoonlijk, ongeslepen, te eerlijk met momenten... Subtiliteit is niet voor haar weggelegd, niet tijdens het schrijven, niet tijdens het leven... Titjana is 2020 begonnen met veelbelovende kansen in New York City. Het acteren ging de goede richting uit totdat de school besloot om te sluiten wegens corona. In lockdown in New York zonder geliefden. Trump kraamt onzin uit en de straten worden pas echt onveilig wanneer de politie inrijdt op betogers die protesteren voor zwarte levens. De toekomst is onzeker, iets wat haar nooit heeft opgejaagd tot nu. Herinneringen uit het verleden zijn belangrijker dan ooit om de kaars aan te houden en om van de whisky af te blijven. Maar is dat genoeg?
