"Vanochtend om acht uur werd ik uit de gesloten inrichting van het Huis van Bewaring gehaald om naar de rechtszaal te worden gebracht. Het kwam niet als een schok. Deze dag was al enige tijd geleden aangekondigd en daarbij had ik in het verleden al twee keer eerder dezelfde procedure doorlopen."
Zo begint Misschien volgende keer, de nieuwe roman van J. W. Jansen, over de ongelukkige Jim Jozef die voor de derde keer geprobeerd heeft om zelfmoord te plegen, maar ook dit keer in leven blijft. Hij wordt veroordeeld tot een minimale levensduur van 85 jaar, omdat op het Continent leven een plicht is en zelfmoordpogingen zwaar bestraft worden. Hij zit zijn straf uit op het eiland Infinus III waar hij deel moet nemen aan het collectieve heropvoedingsprogramma dat hem dwingt om voortaan het leven te omarmen en niet de dood. Maar, als de wens om te sterven zo groot is kan iemand dan op andere gedachten gebracht worden?
Zo begint Misschien volgende keer, de nieuwe roman van J. W. Jansen, over de ongelukkige Jim Jozef die voor de derde keer geprobeerd heeft om zelfmoord te plegen, maar ook dit keer in leven blijft. Hij wordt veroordeeld tot een minimale levensduur van 85 jaar, omdat op het Continent leven een plicht is en zelfmoordpogingen zwaar bestraft worden. Hij zit zijn straf uit op het eiland Infinus III waar hij deel moet nemen aan het collectieve heropvoedingsprogramma dat hem dwingt om voortaan het leven te omarmen en niet de dood. Maar, als de wens om te sterven zo groot is kan iemand dan op andere gedachten gebracht worden?
