Mul IJs
De mist hangt als een lijkwade over de stad, een stad in oorlog. In een winter waarin de vorst zo genadeloos toeslaat dat zelfs de rivier waaraan ze ligt bevroren is zoekt politie-inspecteur Hans Leemans zijn weg. Balancerend op het slappe koord tussen goed en kwaad probeert hij aan de ene kant de Duitsers terwille te zijn en aan de andere kant een vrijbrief te kopen voor na de oorlog. Alles wordt anders na het opduiken van Jopie, een arbeidersjongen die het verzet is ingegaan. Hij zet de zaken op scherp. Hans komt terecht in een maalstroom die hem meezuigt naar een onderwereld waarin hij tastend zijn weg zoekt, niet wetend waar hij uit zal komen. In Mul IJs schetst Harry Oltheten een fascinerend beeld van een anti-held die soms boven zichzelf uitstijgt en soms diep valt. Hans Leemans is een romanfiguur die zich in het geheugen haakt. Hij is een Elcerlyck waarin we veel van onszelf kunnen herkennen.
Harry Oltheten (1946) debuteerde in 1997 met Georganiseerd luieren en andere cricketverhalen. Hij vertaalde de dagboeken van W.N.P.Barbellion, William Soutar en onlangs Keith Vaughan. De laatste jaren heeft hij vooral werk vertaald van belangrijke schrijvers over de Eerste Wereldoorlog als William March, Thomas Boyd en E.E.Cummings. In 2008 verscheen zijn eerste roman Wit Licht waarover de Haagse Post schreef:
Een bijzondere roman niet alleen vanwege de gebeitelde zinnen en de rauwe thematiek, maar vooral omdat Oltheten een soort Under the vulcano in de provincie heeft geschreven die doorleefd aandoet¿¿
In 2009 kwam zijn tweede roman uit: Dauw. Zijn grote interesse in de Eerste Wereldoorlog en zijn vertaalwerk voor De Bibliotheek van de Eerste Wereldoorlog hebben ervoor gezorgd dat hij volstrekt geloofwaardige roman heeft geschreven waarover Het Parool schreef:
Dauw is een boek dat na lezing nog een tijd doorwerkt.
De mist hangt als een lijkwade over de stad, een stad in oorlog. In een winter waarin de vorst zo genadeloos toeslaat dat zelfs de rivier waaraan ze ligt bevroren is zoekt politie-inspecteur Hans Leemans zijn weg. Balancerend op het slappe koord tussen goed en kwaad probeert hij aan de ene kant de Duitsers terwille te zijn en aan de andere kant een vrijbrief te kopen voor na de oorlog. Alles wordt anders na het opduiken van Jopie, een arbeidersjongen die het verzet is ingegaan. Hij zet de zaken op scherp. Hans komt terecht in een maalstroom die hem meezuigt naar een onderwereld waarin hij tastend zijn weg zoekt, niet wetend waar hij uit zal komen. In Mul IJs schetst Harry Oltheten een fascinerend beeld van een anti-held die soms boven zichzelf uitstijgt en soms diep valt. Hans Leemans is een romanfiguur die zich in het geheugen haakt. Hij is een Elcerlyck waarin we veel van onszelf kunnen herkennen.
Harry Oltheten (1946) debuteerde in 1997 met Georganiseerd luieren en andere cricketverhalen. Hij vertaalde de dagboeken van W.N.P.Barbellion, William Soutar en onlangs Keith Vaughan. De laatste jaren heeft hij vooral werk vertaald van belangrijke schrijvers over de Eerste Wereldoorlog als William March, Thomas Boyd en E.E.Cummings. In 2008 verscheen zijn eerste roman Wit Licht waarover de Haagse Post schreef:
Een bijzondere roman niet alleen vanwege de gebeitelde zinnen en de rauwe thematiek, maar vooral omdat Oltheten een soort Under the vulcano in de provincie heeft geschreven die doorleefd aandoet¿¿
In 2009 kwam zijn tweede roman uit: Dauw. Zijn grote interesse in de Eerste Wereldoorlog en zijn vertaalwerk voor De Bibliotheek van de Eerste Wereldoorlog hebben ervoor gezorgd dat hij volstrekt geloofwaardige roman heeft geschreven waarover Het Parool schreef:
Dauw is een boek dat na lezing nog een tijd doorwerkt.
