Niet spreken met de bestuurder is een schitterend portret van de Nederlandse politieke cultuur. Het boek begint en eindigt met de Amsterdamse trambestuurders van lijn 16, die Van Westerloo in 1984 al een portretteerde. Toen al zeiden ze hardop wat ze van de politiek niet mochten fluisteren: dat mensen als zij de last dragen van een veranderende wereld, en dat ze zich door de politiek in de steek gelaten voelen. Achttien jaar later zocht Van Westerloo dezelfde trambestuurders nog eens op. Hoe denken zij nu over de multiculti-wereld waar ze tussen het Centraal Station en het Olympisch Stadion zes keer per dag op en neer doorheen rijden?
