Zomer 2003. In Hässelby, net buiten Stockholm, wordt het lichaam van een scheidsrechter gevonden. Giuseppe Costa, de vader van een van de spelers en een heethoofd, wordt voor de moord gearresteerd. Costa beweert echter dat hij onschuldig is en de hoofdinspecteur van de politie besluit om de hulp in te roepen van professor Hans Rekke, een befaamde expert in ondervragingstechnieken. Maar Rekke gedraagt zich vreemd en verwerpt zelfs het al gedane onderzoek. Costa wordt vrijgelaten en de politie blijft met lege handen achter. Alleen Micaela Vargas, een jonge agente, weigert om het hierbij te laten. Onder dramatische omstandigheden ontmoeten ze elkaar en ze besluiten, hoe verschillend ze ook zijn, de zaak samen op te lossen. Wat was de scheidsrechter voor man, een slachtoffer of een dader?
Lagercrantz heeft voor twee bijzondere seriepersonages gekozen. Micaela Vargas is als Chileense politieagente een buitenbeentje, en ‘probleemoplosser’ Hans Rekke is manisch-depressief. Het voelt ietwat vreemd dat zij twee een gecompliceerde zaak proberen op te lossen, in een volgend boek zijn ze vast beter op elkaar ingespeeld. Lagercrantz hanteert af en toe een bijzondere chronologie bij het schrijven: hij vertelt kort iets, om dan even later een uurtje of zo in de tijd terug te keren en meer uitleg te geven. Opvallend en interessant in dit boek zijn de thema’s waar de auteur voor gekozen heeft: taliban, muziek, depressie …
Wat een slecht boek, ben bij pagina 61 definitief gestopt. En dan ben ik liefhebber van vele (Scandinavische) thrillerauteurs. Warrige taal en ditto verhaal, slecht uitgewerkte (hoofd)personen. Nee, geef mij portie maar aan Fikkie.