In juni 1934 belde Jozef Stalin de schrijver Boris Pasternak. Het gesprek tussen de twee reuzen aan de top (de ene in politiek, de andere in literair opzicht) duurde niet langer dan drie à vier minuten, maar kreeg daarna mythische proporties. In de maalstroom van de geschiedenis van de Sovjet-Unie bood het ruimte aan allerlei geruchten en interpretaties. Zou Pasternak, die later beroemd werd met Dokter Zjivago, in het gesprek de dichter Osip Mandelstam hebben verraden of onvoldoende voor hem zijn opgekomen? Feit is dat Mandelstam werd gearresteerd en verbannen.
Kadare, die zijn schrijversloopbaan begon ten tijde van dictator Hoxha, pluist als een rechercheur die de sleutel tot het raadsel maar niet kan vinden alle versies van het legendarische gesprek uit en geeft een levendig beeld van deze episode. Tegelijk biedt dat hem de gelegenheid zijn licht te werpen op de relatie tussen een schrijver, waar ook ter wereld, en een tiranniek regime.
Kadare, die zijn schrijversloopbaan begon ten tijde van dictator Hoxha, pluist als een rechercheur die de sleutel tot het raadsel maar niet kan vinden alle versies van het legendarische gesprek uit en geeft een levendig beeld van deze episode. Tegelijk biedt dat hem de gelegenheid zijn licht te werpen op de relatie tussen een schrijver, waar ook ter wereld, en een tiranniek regime.
