Johannes realiseert zich aan het einde van zijn leven dat hij bijzondere gebeurtenissen heeft meegemaakt. Als kind ziet hij de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog, als jonge man maakt hij de opkomst van de nazi’s mee. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is hij soldaat en bezetter, tegen wil en dank. Vlak na de oorlog moet hij met zijn gezin uit zijn geliefde heimat vluchten. Stettin is nu Polen. Er volgt een moeizame wederopbouw ten tijde van de Koude Oorlog. In ‘Onze heimat is niet meer’ kijkt Johannes terug op dit leven. Door de combinatie van persoonlijke verhalen en grote historische gebeurtenissen blijft dit verhaal boeien tot de laatste bladzijde. De lezer wordt geraakt door diepe emoties in dit prachtige eerbetoon aan de grootouders van de auteur.
