Mooi en zacht zelfhulpboek, een spirituele gids die ondersteunt in de verschillende fases van het rouwproces. Om samen in te bladeren en over te praten, of om rustig in je eentje ergens mee te gaan zitten.
Verdriet: iedereen krijgt ermee te maken. Wie er al met zijn twee voeten in heeft gestaan, weet hoeveel gezichten verdriet heeft en hoe het andere vormen aanneemt naarmate de tijd verstrijkt. Dat ondervond ook Julie. Tien jaar geleden stierf haar dochter Marie, een stralend kind van vier. Haar proces van afscheid nemen, loslaten, verlies en verdriet schreef ze neer in een blog en in het boek Marie, waarvan 20.000 exemplaren verkocht werden.
In Op pad met verdriet geeft Julie op een zachte manier weer wat verdriet in die tien jaar met haar, haar gezin en omgeving heeft gedaan. In haar tekeningen symboliseert ze verdriet met een steen. Een steen waarmee ze op pad is gegaan. En met inspirerende woorden brengt ze haar verhaal. Eentje met golven. ‘Want zo gaat dat met verdriet: het ene moment verdrink je erin, beneemt het je de adem of word je erdoor verpletterd. Het andere moment laat je je erin meedrijven en kun je erin berusten. Het is een verhaal over jezelf krachtig kwetsbaar durven opstellen. En hoe dit kan leiden tot het herontdekken van jezelf, van verborgen talenten en van vriendschappen van de puurste soort.’ En zo wordt een verhaal van intens verdriet er uiteindelijk ook een van intense liefde.
Verdriet: iedereen krijgt ermee te maken. Wie er al met zijn twee voeten in heeft gestaan, weet hoeveel gezichten verdriet heeft en hoe het andere vormen aanneemt naarmate de tijd verstrijkt. Dat ondervond ook Julie. Tien jaar geleden stierf haar dochter Marie, een stralend kind van vier. Haar proces van afscheid nemen, loslaten, verlies en verdriet schreef ze neer in een blog en in het boek Marie, waarvan 20.000 exemplaren verkocht werden.
In Op pad met verdriet geeft Julie op een zachte manier weer wat verdriet in die tien jaar met haar, haar gezin en omgeving heeft gedaan. In haar tekeningen symboliseert ze verdriet met een steen. Een steen waarmee ze op pad is gegaan. En met inspirerende woorden brengt ze haar verhaal. Eentje met golven. ‘Want zo gaat dat met verdriet: het ene moment verdrink je erin, beneemt het je de adem of word je erdoor verpletterd. Het andere moment laat je je erin meedrijven en kun je erin berusten. Het is een verhaal over jezelf krachtig kwetsbaar durven opstellen. En hoe dit kan leiden tot het herontdekken van jezelf, van verborgen talenten en van vriendschappen van de puurste soort.’ En zo wordt een verhaal van intens verdriet er uiteindelijk ook een van intense liefde.
