In het voorwoord beloofde ik de lezer al enig polemisch vuurwerk, met name gericht tegen het Nederlands Letterenfonds.
Hier alvast een voorproefje:
- Een brief van het Nederlands Letterenfonds zorgde voor een kleine verstoring van de rust. Opnieuw krijg ik geen subsidie voor mijn volgende project, het Schotse reisboek. De reden: De omweg naar Paaseiland zou onvoldoende literaire kwaliteit hebben. En dat ondanks de gunstige recensies in NRC en de Volkskrant!
Ik zal de keurmeesters van het Fonds nog even herinneren aan een opmerking van Arjen Fortuin in NRC Handelsblad die niet begreep waarom ik, op mijn leeftijd, met ruim vijftig titels op mijn naam, boek voor boek bij het Nederlands Letterenfonds moet aantonen dat ik 'de schrijver ben van literaire non-fictie van formaat'.
Nog een ander fragment:
- Het is niet mijn gewoonte bezoekers linea recta naar mijn privévertrekken te leiden. Dat nodigt alleen maar uit tot allerlei indiscrete vragen. Want al die met boeken beklede kamerwanden vormen een zelfportret, een soort innerlijk behang.
Een enkele keer lukt het mij niet een bezoeker buiten te sluiten. Uit ervaring weet ik dat ik dan twee vragen moet beantwoorden: 1. om hoeveel boeken gaat het en 2. heb ik die allemaal gelezen. Mijn antwoorden zijn dan respectievelijk: 'Geen idee' en: 'Ja, allemaal.'
Ik ben namelijk een lezer en geen verzamelaar.
Hier alvast een voorproefje:
- Een brief van het Nederlands Letterenfonds zorgde voor een kleine verstoring van de rust. Opnieuw krijg ik geen subsidie voor mijn volgende project, het Schotse reisboek. De reden: De omweg naar Paaseiland zou onvoldoende literaire kwaliteit hebben. En dat ondanks de gunstige recensies in NRC en de Volkskrant!
Ik zal de keurmeesters van het Fonds nog even herinneren aan een opmerking van Arjen Fortuin in NRC Handelsblad die niet begreep waarom ik, op mijn leeftijd, met ruim vijftig titels op mijn naam, boek voor boek bij het Nederlands Letterenfonds moet aantonen dat ik 'de schrijver ben van literaire non-fictie van formaat'.
Nog een ander fragment:
- Het is niet mijn gewoonte bezoekers linea recta naar mijn privévertrekken te leiden. Dat nodigt alleen maar uit tot allerlei indiscrete vragen. Want al die met boeken beklede kamerwanden vormen een zelfportret, een soort innerlijk behang.
Een enkele keer lukt het mij niet een bezoeker buiten te sluiten. Uit ervaring weet ik dat ik dan twee vragen moet beantwoorden: 1. om hoeveel boeken gaat het en 2. heb ik die allemaal gelezen. Mijn antwoorden zijn dan respectievelijk: 'Geen idee' en: 'Ja, allemaal.'
Ik ben namelijk een lezer en geen verzamelaar.
