Antwerpen, het 'Jeruzalem aan de Schelde' en centrum van de diamantindustrie was na WO II 'Judenrein'
Vooral overlevenden van het Inferno in Oost-Europa, op de valreep aan de dood ontsnapt, zochten in Antwerpen een nieuwe thuis. Het diamant zorgde voor hun bestaan.
Hotel 'Chez Motke' in Knokke werd hun eerste naoorlogse vakantieoord.
Op 9 mei 1945 ging het Duizendjarige Rijk voorgoed ten onder. Zes miljoen mensen waren in die Nazirassenwaanzin gevallen. Ook Antwerpen, centrum van de diamantindustrie, was na WO II 'Judenrein'
Maar het 'Jeruzalem aan de Schelde', de grootste Talmoedstad van het Europese vasteland, herleefde. Vooral overlevenden van het Inferno in Oost-Europa, zochten in Antwerpen een nieuwe thuis, zeden en gebruiken van de teloorgegane heimat koesterend.
Het diamant was hun bestaan. En Knokke werd voor diegenen die in de afgrond van het alles vernietigende vuur hadden gekeken, een eerste naoorlogse vakantieoord, een klankbord voor emotionele herinneringen.
In het legendarische Grand Hotel, een koosjer pension de famille, zwaaide 'Monsieur Motke' een joodse bakker, de scepter. Hij was tijdens de oorlogsjaren lid van het verzet en redde talrijke joodse gezinnen.
Terwijl de naoorlogse Vlaamse generatie gevangen bleef in de zeepbel van de gekleurde familieverhalen en de legendes van de gelijkgezinden.
