We leven in een tijd vol onzekerheden: het kapitalisme is in crisis, de Europese solidariteit staat onder druk, de steden ondergaan een ingrijpende demografische verandering en aan de grenzen van Europa voltrekt zich een humanitaire ramp.
De gevestigde politieke orde neemt tegenover deze ontwikkelingen een bij uitstek conservatief standpunt in; zij streeft naar behoud van de status-quo en concentreert zich slechts op het bestrijden van symptomen.
Dyab Abou Jahjah zoekt aansluiting bij de radicale stemmen in het politieke debat: om verandering mogelijk te maken pleit hij voor een meer fundamentele bevraging van de grondslagen van onze maatschappij. Hij maakt daarbij een onderscheid tussen utopisch radicalisme, reactionair radicalisme en constructief radicalisme, waarbij hij overtuigend kiest voor de laatste vorm.
Abou Jahjah is geen zachte heelmeester. Zijn Pleidooi voor radicalisering is een uiterst urgente oproep om onze diepste vanzelfsprekendheden in vraag te stellen.
