Poste restante verwijst naar bewaard gebleven brieven als bronnen om het dagelijks leven tussen 1780 en 1920 te belichten. Omdat persoonlijke getuigenissen als grondstof voor het verhaal dienen, kan deze invalshoek 'egodocumentair' genoemd worden. Voor de periode 1780-1810 is gebruik gemaakt van op het Doesburgse postkantoor toevallig - in de afgebeelde kist - bewaard gebleven brieven. Het burgerlijke gezinsleven in de eerste helft van de 19e eeuw wordt verkend aan de hand van dagboeken en brieven van de familie De Clercq en de familie Bousquet. Tussen 1845 en 1920 vanuit Nederland verstuurde brieven aan geëmigreerde verwanten in Amerika laten zien wat kleine boeren, landarbeiders en middenstanders vonden van de sociale verhoudingen en hun economische vooruitzichten, welke godsdienstige voorstellingen ze koesterden en hoe ze hun persoonlijk leven zagen. Dat persoonlijke komt bij uitstek naar voren in huwelijksadvertenties die getuigen van veranderende opvattingen en ideaalbeelden. Aan de hand van etiquettegidsen worden gedragsregels die terloops in brieven en andere egodocumenten ter sprake komen, expliciet en gedetailleerd uit de doeken gedaan. Door arbeiders, boeren en burgers een stem te geven brengt deze 'belevingshistorische' aanpak de manieren van denken en doen van gewone mensen tussen 1780 en 1920 dichterbij.
