32 gedichten
die je geweten tarten,
32 gedichten
vol duistere gevoelens over onzekerheid
en de drang iemand anders te willen zijn,
32 gedichten
die toch een baken van hoop doen ontvlammen.
In Schadenfreude maakt Hedwig Selles op een aangrijpende manier thema’s als onzekerheid en droefenis tastbaar. In een lichtjes vervreemdende, doch beklijvende stijl die tot de verbeelding spreekt, schrijft zij over de zoektocht naar een eigen identiteit, over twijfel, maar ook over hoop die altijd doorschemert. Daarbij legt ze de klemtoon op de vrouw.
Schadenfreude: een rollercoaster van gevoelens die elke lezer zal raken.
Hedwig Selles (Zwolle, 1968) publiceerde in 2002 haar debuutbundel Jaarringen. Haar vorige bundel IJzerbijt (2008) werd met veel lof ontvangen.
Haar gedichten werden o.a. gepubliceerd in literaire bladen als Tirade, De Brakke Hond, Poëziekrant en Hollands Maandblad.
Over haar poëzie:
“Existentiële verwarring, macaber realisme, aangenaam cynisme, afgewisseld met feeërieke
en toch natuurlijke impressies. Van dat alles samen gaat een wonderlijke suggestieve kracht uit.”
Jan Siebelink
“Deze poëzie bevoelt het menselijk lichaam, graaft door de huid en vertoeft lang tussen de ingewanden, om dan, in galop, door te stoten naar een wijds zonbeschenen landschap.”
Annelies Verbeke
die je geweten tarten,
32 gedichten
vol duistere gevoelens over onzekerheid
en de drang iemand anders te willen zijn,
32 gedichten
die toch een baken van hoop doen ontvlammen.
In Schadenfreude maakt Hedwig Selles op een aangrijpende manier thema’s als onzekerheid en droefenis tastbaar. In een lichtjes vervreemdende, doch beklijvende stijl die tot de verbeelding spreekt, schrijft zij over de zoektocht naar een eigen identiteit, over twijfel, maar ook over hoop die altijd doorschemert. Daarbij legt ze de klemtoon op de vrouw.
Schadenfreude: een rollercoaster van gevoelens die elke lezer zal raken.
Hedwig Selles (Zwolle, 1968) publiceerde in 2002 haar debuutbundel Jaarringen. Haar vorige bundel IJzerbijt (2008) werd met veel lof ontvangen.
Haar gedichten werden o.a. gepubliceerd in literaire bladen als Tirade, De Brakke Hond, Poëziekrant en Hollands Maandblad.
Over haar poëzie:
“Existentiële verwarring, macaber realisme, aangenaam cynisme, afgewisseld met feeërieke
en toch natuurlijke impressies. Van dat alles samen gaat een wonderlijke suggestieve kracht uit.”
Jan Siebelink
“Deze poëzie bevoelt het menselijk lichaam, graaft door de huid en vertoeft lang tussen de ingewanden, om dan, in galop, door te stoten naar een wijds zonbeschenen landschap.”
Annelies Verbeke
