Siedjahs boeiend leven in Indië begint in 1924. In Holland heette zij Siebrigje. Zij wilde meer dan Nijkerks lieve thuis, de onderwijzeressenopleiding in Apeldoorn en de baan plus liefdesverdriet in Assen. Kordaat zette zij in Indië een tweede ontrouwe liefde aan de kant. Open-minded ontdekt zij Hollands bijziend kolonialisme. Zij geeft les op Europese scholen op Ambon en Java en in Atjeh, en buitenschools ook aan pientere Indische meisjes en jongens. Door empathische nieuwsgierigheid wordt zij een vriendin van de ‘domme onbeschaafde inlanders’. Achttien ‘senange’ jaren. En toen ineens in 1942 het ‘welkome’ Jappenkamp en in 1945, net op tijd, Japans capitulatie. Een verhaal dat je raakt. En Siedjah vertelt het alsof ze naast je zit. Boeiend, nuchter, met een glimlach. Een echt waar gebeurd verhaal.
