‘Een der grootsten is ons ontnomen’, kopte De Telegraaf toen Christiaan Snouck Hurgronje (1857-1936) was overleden. Snouck had een avontuurlijk en rijk leven geleid. Als jonge geleerde leefde hij als moslim in Mekka en hij studeerde er in de Grote Moskee. Vervolgens werd hij adviseur van het koloniale bestuur in Nederlands-Indië, waarvoor hij het Nederlandse beleid ten aanzien van de islam ontwierp. Samen met generaal Van Heutsz zorgde hij voor de verovering van Atjeh. Eenmaal terug in Nederland werd hij hoogleraar in Leiden en een pleitbezorger voor de beëindiging van de Nederlandse overheersing van Indië. Hij werd gezien als een van de grootste wetenschappers uit zijn tijd. Wie was deze man die in Indië tweemaal met een Soendanese vrouw trouwde en er vijf kinderen kreeg, om vervolgens in Nederland nog eens te trouwen? Wim van den Doel schetst het rijke en complexe leven van Snouck, dat reliëf krijgt tegen de achtergrond van de ingrijpende gebeurtenissen in Europa, het Midden-Oosten en Indonesië; gebeurtenissen die een geschiedenis vormen van ontdekkingen, oorlogen, onderdrukking, emancipatie en drang naar vrijheid.
