Bill Mensema’s tiendelige DECADE-reeks handelt over de tijd dat je als jongvolwassene steeds meer op je eigen benen gaat staan, terwijl je nog met alles kunt experimenteren. Bevalt iets niet, dan doe je wat anders!
Die periode – grofweg van je 18e tot en met je 27e – beleeft Bill in de jaren ’80, een tijd die wordt getekend door economische stagnatie, werkeloosheid en doemdenken, maar er vindt ook een eruptie van creativiteit en muziek plaats. Bill en zijn vrienden doen hier volop aan mee. Ze raken actief in een jongerencentrum en starten zelfs een band. Die band is succesvol en staat op het punt van doorbreken. Maar er wringt iets.
Decade wordt gevormd door tien romans, elk in de onnavolgbare stijl van Bill Mensema. Hij schrijft humoristisch, gebruikt spitse scènes en hanteert een geheel eigen dialooggebruik. Zelf noemt hij zijn stijl vlotteratuur, de boeken zijn dan ook bedoeld om vlot te lezen. Liefhebbers van literatureluur halen er nog steeds hun neus voor op, gelukkig weten steeds meer lezers deze verhalen wel echt te waarderen.
In Stop Run, het slotdeel van de cyclus, wordt een punt gezet achter de jaren van onbekommerd leven. Terwijl de zaak van een mysterieuze drenkeling in het kanaal langzaam maar zeker wordt ontrafeld, vindt er een bruiloft plaats, worden de eerste kinderen geboren en vindt de hoofdpersoon een baan als computerprogrammeur. De allerlaatste zin luidt niet voor niets: ‘Het is goed zo’.
Die periode – grofweg van je 18e tot en met je 27e – beleeft Bill in de jaren ’80, een tijd die wordt getekend door economische stagnatie, werkeloosheid en doemdenken, maar er vindt ook een eruptie van creativiteit en muziek plaats. Bill en zijn vrienden doen hier volop aan mee. Ze raken actief in een jongerencentrum en starten zelfs een band. Die band is succesvol en staat op het punt van doorbreken. Maar er wringt iets.
Decade wordt gevormd door tien romans, elk in de onnavolgbare stijl van Bill Mensema. Hij schrijft humoristisch, gebruikt spitse scènes en hanteert een geheel eigen dialooggebruik. Zelf noemt hij zijn stijl vlotteratuur, de boeken zijn dan ook bedoeld om vlot te lezen. Liefhebbers van literatureluur halen er nog steeds hun neus voor op, gelukkig weten steeds meer lezers deze verhalen wel echt te waarderen.
In Stop Run, het slotdeel van de cyclus, wordt een punt gezet achter de jaren van onbekommerd leven. Terwijl de zaak van een mysterieuze drenkeling in het kanaal langzaam maar zeker wordt ontrafeld, vindt er een bruiloft plaats, worden de eerste kinderen geboren en vindt de hoofdpersoon een baan als computerprogrammeur. De allerlaatste zin luidt niet voor niets: ‘Het is goed zo’.
