Alice Walker omschrijft De tempel van mijn gezel als 'een romance over de laatste 500.000 jaar'. De conventies van tijd en plaats, eeuwen en continenten overstijgend, beweegt het verhaal zich van de Amerika's, Engeland en Afrika naar naamloze oerwerelden, waar vrouwen, mannen en dieren op verrassende wijze met elkaar omgaan. De tempel van mijn gezel vertelt in drie onderling verbonden verhalen de wederwaardigheden van evenzovele paren. Een geschiedenisleraar en zijn ex-vrouw die nader tot elkaar proberen te komen zonder hun vrijheid op te hoeven geven. Een vermaarde rock-artiest op zoek naar zijn verleden en zijn Latijns-Amerikaanse vrouw die het hare ontvlucht is. Een beminnelijke oude schilder en een zilverharige godin - in de laatste cyclus van haar talloze levens - die al zo lang met elkaar zijn opgetrokken dat ze nagenoeg verwisselbaar geworden zijn. Zij praten over zichzelf, en terwijl verloren gewaande herinneringen herleven, ontdekken zij verontrustende waarheden over de omgang tussen de seksen, de rassen en de soorten gedurende onze aanwezigheid op de planeet. Onder de talloze andere boeiende personages die in dit boek optreden, bevinden zich ook Celie en Shug uit De kleur paars, waaraan deze betoverende, rijke roman qua visie en spiritualiteit nauw verwant is.
