Waar mensen zijn, zijn kleren; ze omhullen ons dag en nacht. Mensen zijn voortdurend met kleren in de weer, vermaken ze, koesteren ze, geven ze door. Scheepsladingen oude kleren reizen al eeuwen over de oceanen, driekwart van de wereldbevolking draagt tweedehands – net als de meeste Nederlanders in het verleden. Oude kleren gaat over de zorg en de fantasie, het vakmanschap en de technieken die kwamen kijken bij de omgang met kleren. Ileen Montijn vertelt over de burgerij die status en chic wilde uitstralen, en de massa armen die afhankelijk was van liefdadigheid. In tijden van schaarste moest iedereen improviseren. In de jaren zestig ontdekten hippies de charmes van tweedehands; tegenwoordig wordt voor antieke haute couture goud geld betaald. Oude kleren gaat over jongensbroeken van oude meelzakken, een zijden jurk die honderd jaar is gedragen, een bebloed hemd dat een politieke relikwie werd. Verbazende verhalen over het gewoonste wat er is: oude kleren, vroeger en nu.
