Op een feestje kan je maar beter niet vertellen dat je ambtenaar bent, dan volgen er meteen flauwe grappen. In 'U spreekt met de gemeente' verdiept Tessel Pollmann zich in het gemeentebastion, de ijzeren kooi zoals het stadhuis ook wordt genoemd. De werknemer is er voor velen onzichtbaar en lijkt onbenaderbaar. Tegelijk is hij verantwoordelijk voor vaak ingrijpende regels. Houdt de ambtenaar van de burger, en omgekeerd? En kan de burger deelnemen aan het bestuur van de gemeente, zoals de overheid dat graag wil? Of timmert de overheid de verhouding tot de burger dicht met vergaande digitalisering?
