Louise van der Linden en Gérard Fournier lijken voor elkaar bestemd, maar door een reeks noodlottige misverstanden huwen zij niet elkaar, maar tweede-keus partners. Het met jeugdig enthousiasme gekoesterde ideaal botst met de ontnuchterende werkelijkheid. Dit overheersend motief in “Maurits” boeken wordt vooral gedemonstreerd aan de figuur van Fournier. Ook Louise krijgt een extra dimensie mee: die van de emancipatie van de vrouw. Opmerkelijk zelfstandig in haar scherpe oordeelvellingen, spitst zij die vooral toe op het buitenechteLijk amusement van haar echtgenoot en van haar vader in zijn jongere jaren. (Maurits was een pseudoniem van P.A. Daum).
