In Van geluk gesproken worden de lotgevallen en verwikkelingen van de toevallige bewoners van een Amsterdams huurhuis beschreven, waarbij een complexe hedendaagse wereld ontstaat. Het steeds weer verschuivende vertelperspectief waarin direkte beschrijving en neutraal bekommentariërende zinnen elkaar afwisselen, werkt ironiserend en bezinnend en maakt zowel de nogal uiteenlopende verhaalfiguren als de plot geloofwaardig en levensecht. In een hechte kompositie van korte hoofdstukken wordt naar een verrassende ontknoping toegewerkt. Dit knappe boek, dat men een generatieroman zou kunnen noemen, verfilmd door Pieter Verhoeff, was de tweede publicatie van de schrijfster na een vrijwel onopgemerkt debuut.
