'Nederlandse journalisten hebben niet bijgedragen aan een ontspanning tussen hun land en Suriname, integendeel', aldus toenmalig bevelhebber Desi Bouterse in de Ware Tijd van 22 september 1987
Dit boek zoomt in op de rol van de media in de recente, turbulente geschiedenis van Suriname: de (post) militaire periode (1980-1992). Dat was ook de tijd waarin Ronnie Brunswijk met steun van het Surinaams verzet in Nederland de wapens opnam tegen legerleider Desi Bouterse en de Nederlandse regering de in 1975 aan Suriname beloofde ontwikkelingsgelden gebruikte als middel om de politiek in Suriname te beïnvloeden.
Media in Nederland en Suriname vormden de arena waarin de strijdende partijen elkaar met woorden bevochten. Nederlandse media werden beticht van eenzijdige berichtgeving over Suriname. Ze zouden Brunswijk als held en Bouterse onveranderlijk als booswicht hebben afgeschilderd. Klopt dat ook? Hoe was het met de Surinaamse media gesteld? Waren zij louter spreekbuis van de militaire machthebbers of zochten ze moedig de grenzen van censuur en zelfcensuur op? En hoe berichtten Surinaamse media eigenlijk over Nederland?
De Vries laat op vlotte wijze en met gevoel voor spannende details zien hoe alle partijen - inclusief de media zelf - bij tijd en wijle poogden de beeldvorming te beïnvloeden.
Dit boek zoomt in op de rol van de media in de recente, turbulente geschiedenis van Suriname: de (post) militaire periode (1980-1992). Dat was ook de tijd waarin Ronnie Brunswijk met steun van het Surinaams verzet in Nederland de wapens opnam tegen legerleider Desi Bouterse en de Nederlandse regering de in 1975 aan Suriname beloofde ontwikkelingsgelden gebruikte als middel om de politiek in Suriname te beïnvloeden.
Media in Nederland en Suriname vormden de arena waarin de strijdende partijen elkaar met woorden bevochten. Nederlandse media werden beticht van eenzijdige berichtgeving over Suriname. Ze zouden Brunswijk als held en Bouterse onveranderlijk als booswicht hebben afgeschilderd. Klopt dat ook? Hoe was het met de Surinaamse media gesteld? Waren zij louter spreekbuis van de militaire machthebbers of zochten ze moedig de grenzen van censuur en zelfcensuur op? En hoe berichtten Surinaamse media eigenlijk over Nederland?
De Vries laat op vlotte wijze en met gevoel voor spannende details zien hoe alle partijen - inclusief de media zelf - bij tijd en wijle poogden de beeldvorming te beïnvloeden.
